Opowiadanie 2

Z perspektywy Amber

Natarczywie ją wołałam , aż w końcu zrozumiałam , że on nie  ma ochoty ze mną gadać i dam już sobie spokój. Kiedy Nina przywitała się już z wszystkimi zostałam tylko ja i Fabian . Wreszcie do mnie podeszła i powiedziała :

- Amber , nie gniewaj się , że się z tobą nie witałam , ale najlepszych zostawiam na koniec J - powiedziała z uśmiechem i mnie przytuliła . Cieszyłam się , że to tylko i wyłącznie o to chodziło.

Kiedy się przywitałyśmy , poszłam do swojego pokoju , bo chciałam zastawić naszą Fabinkę w spokoju.

Z perspektywy Niny

- Przepraszam – wymamrotałam

- Niby za co ? za to , że mnie zostawiłaś nic nie mówiąc ? za to , że przez  ten cały czas  kiedy cię nie było nawet nie zadzwoniłaś ? za to , że nie odbierałaś telefonów ? za to , że …. – nie zdążył dokończyć , bo przerwała mu pocałunkiem.

Z perspektywy  Alfiego

Nie wiem czemu , Amber nie chciała ze mną spędzić wakacji , a teraz jakby nigdy nic zachowuje się normalnie , tak jakby o tym wszystkim zapomniała , albo to ignorowała . Byłem u niej w pokoju , więc pomyślałem , że warto o tym pogadać .

- Wiesz Amb….. – i jak zwykle ktoś nam przerywa ! Do pokoju weszła Nina i Fabian z radosnymi minami  , co oni tacy szczęśliwi – pomyślałem ….

- Narada Sibuny , już ! – rozkazała Nina ciągle się uśmiechając

Z perspektywy Niny

Alfie wszystkich zawołał i usiedliśmy w pokoju Fabiana , a do Sibuny należeli : Nina ( ja ) , Fabian , Patricia , Amber , Alfie i Eddie , którego nie było .

- Musze powiedzieć wam dwie bardzo ważne rzeczy – zaczęłam .

- Po pierwsze : Ja i Fabian jesteśmy razem !! łiiiiiii

- Ale po drugie : nie mówiłam wam jeszcze gdzie byłam , kiedy mnie nie było . Przebywałam w Egipcie i tam rozkazano mi przyjechać z misją , której celem jest  znalezienie wybranego i berła . Wybranym może być każdy z naszej klasy , a nawet Sibuny . Na razie nikogo nie podejrzewam , ale chcę wam powiedzieć  że bycie wybranym jest zaszczytem , ponieważ będzie on w przyszłości moim mężem .

Wszyscy zaczęli się śmiać i to tak porządnie prze 5 minut. Nagle śmiech przerwał nam Victor , który zapowiedział zebranie na dole w pokoju głównym . Wszyscy weszliśmy do pokoju i nie mogliśmy uwierzyć ……..

Przepraszam , że krótkie , ale nie miałam czasu :/